Ik ga toch nog even door op de filmpjes van Nike en Adidas. Dit filmpje van Nike kwam ik vandaag tegen en gaat over de manager bij Manchester die verantwoordelijk voor de tenues (kit) etc. Leuk!
zaterdag 22 november 2008
donderdag 20 november 2008
Adidas Football Videos
Tsja ben natuurlijk direct op de Adidas site gaan kijken en jawel ook daar zijn leuke filmpjes te bekijken. Eén met Robin van Persie.. Ook deze filmpjes zijn zeer professioneel gefilmd met als motto "Dream Big". Persoonlijk vind ik de Nike videos leuker maar dat is een kwestie van smaak uiteraard...
Follow the LINK
Follow the LINK
Nike Football video's...
Had de site eigenlijk nog nooit echt bekeken maar dit vind ik toch wel erg leuk om te zien. Ik kan me volledig voorstellen dat jonge voetballers zich willen identificeren met de spelers uit deze video's. Eigenlijk zijn t allemaal mini documentaires. Heerlijk om in weg te dromen.
Follow this LINK
Follow this LINK
maandag 17 november 2008
Guido's 2e week in Beijing
Zojuist heb ik vernomen dat de BIT hun wedstrijd hebben gewonnen met 3-2, ze zijn in de laatste drie speelronden van de laatste naar de negende plek gestegen. Uiteraard doe ik net alsof mijn aanwezigheid hier de druk verhoogt heeft op het team, waardoor de prestaties naar een hoger niveau zijn getild.
Iedereen in mijn formele aanwezigheid is zeer verheugd met dit goede nieuws, nu de BIT wederom een seizoen in de JIA A league actief gaat blijven kan het werk voor het volgende seizoen nu pas echt gaan beginnen. Niet dat ik reeds iets te klagen had betreft de aanwezigheid van werk. Mijn zelfgemaakte planning in overeenstemming met Shine bracht mij zonder het goed door te hebben een schema waarin menig Chinese arbeider zich in zal herkennen, namelijk een zevendaagse werkweek.
Mijn maandag en dinsdag bestonden echter uit wederom contacten leggen en huishoudelijke taakjes buiten het werk om te regelen. Maar zoals elke dag hier in Beijing, vlogen deze dagen wederom weer werkelijk voorbij. En voordat ik het wist was het al weer woensdag en stond mijn eerste interview van deze week op de planning. Het zou gaan om een interview met de manager van de enige aanwezige amateurclub van Beijing, genaamd Beijing Yue Ye FC. De man, Cai Wei genaamd, stond schijnbaar erg hoog in aanzien want bij ontvangst sprong mij direct in het oog wie hij reeds ontmoet had aan internationaal erkende voetbaltrainers. Na enkele traditionele kopjes thee te hebben gedronken kon het gesprek echt gaan beginnen. Met mijn trouwe gids en tolk Hector die mij vergezelde had ik al snel door dat de man zich op zijn gemak voelde en dat hij zeer geïnteresseerd was in ons project. Dit door de vele vragen die hij zelf uiteindelijk ging stellen, maar vooral omdat hij op zo beetje alle vragen die we stelden antwoord wilde geven. Op zich niet zo heel uniek zult U denken, maar in China is het zo dat op elke vraag wel antwoord wordt gegeven, maar heel vaak op een dusdanige manier dat wanneer ze geen zin hebben om de vraag daadwerkelijk te beantwoorden een verhaal er om heen verzinnen om het concrete daadwerkelijke gevraagde maar enigszins te ontwijken. Maar deze man was direct, gaf uitvoerig zijn mening en was zelfs bereidt om ons nog mee te nemen naar zijn academie en rond te leiden over zijn prachtige complex gelegen binnen het Olympisch dorp. Met een hele hoop informatie betreft de competities, amateur verenigingen, scholen, opzetten en de Chinese kijk op het nationale team en voetbal ging ik naar huis. Ondertussen had ik vier uur van de man zijn tijd in beslag genomen en waren we eigenlijk nog steeds niet uitgepraat. Daarom werden er kaartjes uitgewisseld en afgesproken dat we zeker nog een keer dit jaar elkaar een bezoek zouden brengen.
Bij thuiskomst kreeg ik van Shine een telefoontje dat de aanvoerster van het Chinese dameselftal dat zilver won op de Olympische Spelen van Atlanta in ’96 ons graag wilde ontmoeten en dat we voor morgen een afspraak hadden gepland. Shine was zeer enthousiast hierover, allereerst omdat het natuurlijk één van zijn idolen is op het gebied van vrouwen voetbal. Maar daarnaast ook omdat Liu Ai Ling een icoon is geworden van het Chinese voetbal. Waarin ze een belangrijke rol vervult binnen de BFA. Een afspraak maken met een dame van dit kaliber op dit vakgebied is daarom niet iets wat ons dagelijks overkomt.
Na een tijdje te doorgebracht te hebben in de taxi kwamen we aan bij een antiek ogend stadion, waar niet alleen getraind werd door de Beijing Women, maar tevens ook door het nationale tafeltennis en turnteam. Liu Ai Ling ving ons op in een grote vergaderruimte en om geen tijd te verspillen met vragen over haar eigen carrière en ambities wilde ik eigenlijk direct op mijn doel af gaan om antwoord te krijgen op de vragen relevant waren voor mijn onderzoek. Dit was een goede zet, want bij de enige keer dat ik informeerde naar een persoonlijke mening werd me verwezen naar het
internet. Met een vriendelijke lach en wat charme lukte het mij op een zeer formele wijze zo beetje alle informatie die ik nodig had betreft het vrouwenvoetbal in Beijing en natuurlijk China bij haar in te winnen. Zo kreeg ik informatie uit de eerste hand. Want wie wist beter dan iemand die zelf voor de BFA werkte en actief was geweest op het hoogste niveau, hoe het Chinese voetbal qua structuur in elkaar zit dan deze persoon. Na een uur te hebben gesproken met elkaar, vertelde ik haar wat ik precies met deze informatie van plan was en de daadwerkelijke reden van het interview. Uitgebreid hebben Shine en ik haar over het gewenste concept ingelicht en
wat onze toekomstplannen waren. Ze reageerde daarop zeer verheugd en zei toen dat ze haar mening over ons concept en onderzoek tegen een ieder die hiermee met vragen naar haar zou komen welwillend en positief zal uitspreken. Waarbij we tevens ten alle tijden naar haar diensten, kennis en hulp zouden mogen lobbyen. Dit was dan ook wel het hoogtepunt van mijn onderzoek zover te noemen, gezien wij zojuist de top van het Chinese karakter qua hiërarchie positief haar mening hadden horen uitspreken over
ons gewenste concept. En we een hele hoop informatie hadden gekregen,waarbij een deel van ons reeds gedane onderzoek bevestigd werd en we nu een zeer duidelijk beeld hadden gekregen over het Chinese damesvoetbal in China. Na een aantal foto’s gemaakt te hebben volgden we onze weg naar huis. Na een lunch met een gelukkige Shine was ik nog even wezen shoppen. ’s Avonds was ik wederom zelf weer eens gaan trainen en nu was het alweer bijna vrijdag.
Vrijdag heb ik benut om alle verzamelde informatie op papier te zetten en door te sturen naar het thuisfront.
Zaterdag hebben Shine en ik nog een bezoek gebracht aan damesvoetbaltoernooi in het financiële district van Beijing. Waar we enkele wedstrijden hebben bekeken en concludeerde dat er zeker nog enig talent hier in China te vinden is. Zeer interessant en wederom een goed gevoel om de week mee af te gaan sluiten.
Iedereen in mijn formele aanwezigheid is zeer verheugd met dit goede nieuws, nu de BIT wederom een seizoen in de JIA A league actief gaat blijven kan het werk voor het volgende seizoen nu pas echt gaan beginnen. Niet dat ik reeds iets te klagen had betreft de aanwezigheid van werk. Mijn zelfgemaakte planning in overeenstemming met Shine bracht mij zonder het goed door te hebben een schema waarin menig Chinese arbeider zich in zal herkennen, namelijk een zevendaagse werkweek.
Mijn maandag en dinsdag bestonden echter uit wederom contacten leggen en huishoudelijke taakjes buiten het werk om te regelen. Maar zoals elke dag hier in Beijing, vlogen deze dagen wederom weer werkelijk voorbij. En voordat ik het wist was het al weer woensdag en stond mijn eerste interview van deze week op de planning. Het zou gaan om een interview met de manager van de enige aanwezige amateurclub van Beijing, genaamd Beijing Yue Ye FC. De man, Cai Wei genaamd, stond schijnbaar erg hoog in aanzien want bij ontvangst sprong mij direct in het oog wie hij reeds ontmoet had aan internationaal erkende voetbaltrainers. Na enkele traditionele kopjes thee te hebben gedronken kon het gesprek echt gaan beginnen. Met mijn trouwe gids en tolk Hector die mij vergezelde had ik al snel door dat de man zich op zijn gemak voelde en dat hij zeer geïnteresseerd was in ons project. Dit door de vele vragen die hij zelf uiteindelijk ging stellen, maar vooral omdat hij op zo beetje alle vragen die we stelden antwoord wilde geven. Op zich niet zo heel uniek zult U denken, maar in China is het zo dat op elke vraag wel antwoord wordt gegeven, maar heel vaak op een dusdanige manier dat wanneer ze geen zin hebben om de vraag daadwerkelijk te beantwoorden een verhaal er om heen verzinnen om het concrete daadwerkelijke gevraagde maar enigszins te ontwijken. Maar deze man was direct, gaf uitvoerig zijn mening en was zelfs bereidt om ons nog mee te nemen naar zijn academie en rond te leiden over zijn prachtige complex gelegen binnen het Olympisch dorp. Met een hele hoop informatie betreft de competities, amateur verenigingen, scholen, opzetten en de Chinese kijk op het nationale team en voetbal ging ik naar huis. Ondertussen had ik vier uur van de man zijn tijd in beslag genomen en waren we eigenlijk nog steeds niet uitgepraat. Daarom werden er kaartjes uitgewisseld en afgesproken dat we zeker nog een keer dit jaar elkaar een bezoek zouden brengen.
Bij thuiskomst kreeg ik van Shine een telefoontje dat de aanvoerster van het Chinese dameselftal dat zilver won op de Olympische Spelen van Atlanta in ’96 ons graag wilde ontmoeten en dat we voor morgen een afspraak hadden gepland. Shine was zeer enthousiast hierover, allereerst omdat het natuurlijk één van zijn idolen is op het gebied van vrouwen voetbal. Maar daarnaast ook omdat Liu Ai Ling een icoon is geworden van het Chinese voetbal. Waarin ze een belangrijke rol vervult binnen de BFA. Een afspraak maken met een dame van dit kaliber op dit vakgebied is daarom niet iets wat ons dagelijks overkomt.
Na een tijdje te doorgebracht te hebben in de taxi kwamen we aan bij een antiek ogend stadion, waar niet alleen getraind werd door de Beijing Women, maar tevens ook door het nationale tafeltennis en turnteam. Liu Ai Ling ving ons op in een grote vergaderruimte en om geen tijd te verspillen met vragen over haar eigen carrière en ambities wilde ik eigenlijk direct op mijn doel af gaan om antwoord te krijgen op de vragen relevant waren voor mijn onderzoek. Dit was een goede zet, want bij de enige keer dat ik informeerde naar een persoonlijke mening werd me verwezen naar het
internet. Met een vriendelijke lach en wat charme lukte het mij op een zeer formele wijze zo beetje alle informatie die ik nodig had betreft het vrouwenvoetbal in Beijing en natuurlijk China bij haar in te winnen. Zo kreeg ik informatie uit de eerste hand. Want wie wist beter dan iemand die zelf voor de BFA werkte en actief was geweest op het hoogste niveau, hoe het Chinese voetbal qua structuur in elkaar zit dan deze persoon. Na een uur te hebben gesproken met elkaar, vertelde ik haar wat ik precies met deze informatie van plan was en de daadwerkelijke reden van het interview. Uitgebreid hebben Shine en ik haar over het gewenste concept ingelicht en
wat onze toekomstplannen waren. Ze reageerde daarop zeer verheugd en zei toen dat ze haar mening over ons concept en onderzoek tegen een ieder die hiermee met vragen naar haar zou komen welwillend en positief zal uitspreken. Waarbij we tevens ten alle tijden naar haar diensten, kennis en hulp zouden mogen lobbyen. Dit was dan ook wel het hoogtepunt van mijn onderzoek zover te noemen, gezien wij zojuist de top van het Chinese karakter qua hiërarchie positief haar mening hadden horen uitspreken over
ons gewenste concept. En we een hele hoop informatie hadden gekregen,waarbij een deel van ons reeds gedane onderzoek bevestigd werd en we nu een zeer duidelijk beeld hadden gekregen over het Chinese damesvoetbal in China. Na een aantal foto’s gemaakt te hebben volgden we onze weg naar huis. Na een lunch met een gelukkige Shine was ik nog even wezen shoppen. ’s Avonds was ik wederom zelf weer eens gaan trainen en nu was het alweer bijna vrijdag.
Vrijdag heb ik benut om alle verzamelde informatie op papier te zetten en door te sturen naar het thuisfront.
Zaterdag hebben Shine en ik nog een bezoek gebracht aan damesvoetbaltoernooi in het financiële district van Beijing. Waar we enkele wedstrijden hebben bekeken en concludeerde dat er zeker nog enig talent hier in China te vinden is. Zeer interessant en wederom een goed gevoel om de week mee af te gaan sluiten.
zaterdag 15 november 2008
B.I.T. wint laatste wedstrijd en blijft in Jia League
Vandaag heeft BIT (Beijing Institute of Technology), tegenwoordig ook wel Beijing Aigo genoemd, haar laatste wedstrijd gewonnen en daardoor speelt BIT volgend jaar weer in de Jia League. De laatste wedstrijd werd met 3-1 gewonnen en daardoor steeg BIT zelfs naar de 7e plaats.
Door dit resultaat kan de samenwerking tussen ons en BIT echt gaan beginnen. We waren al in gesprek met verschillende Nederlandse spelers om daar volgend seizoen te gaan spelen en dit krijgt door het resultaat van vandaag daadwerkelijk een vervolg. De kans is zeer groot dat een groep afgevaardigden inclusief de coaches van BIT begin december naar Nederland komt om de spelers te bekijken en om invulling te geven aan onze samenwerking. Verder leuk te vermelden dat in die periode ook al Training Trips Australië over is met een groep van 12 man (met een aantal Australische spelers) en op 10 december komen ook nog eens zo'n 20 voetbalcoaches uit de VS over voor onze college showcase. We zijn lekker internationaal bezig....
Door dit resultaat kan de samenwerking tussen ons en BIT echt gaan beginnen. We waren al in gesprek met verschillende Nederlandse spelers om daar volgend seizoen te gaan spelen en dit krijgt door het resultaat van vandaag daadwerkelijk een vervolg. De kans is zeer groot dat een groep afgevaardigden inclusief de coaches van BIT begin december naar Nederland komt om de spelers te bekijken en om invulling te geven aan onze samenwerking. Verder leuk te vermelden dat in die periode ook al Training Trips Australië over is met een groep van 12 man (met een aantal Australische spelers) en op 10 december komen ook nog eens zo'n 20 voetbalcoaches uit de VS over voor onze college showcase. We zijn lekker internationaal bezig....
donderdag 13 november 2008
Ook Luke Staats kampioen met zijn team Lees McRae College
Na Geert Slits is ook Luke Staats kampioen geworden. 2008 Conference Carolinas Champions!
Hier ben ik toch wel erg blij om. Luke wilde erg graag (heeft 2 jaar meegedaan aan onze showcases) en als je iets graag wilt en je gaat er volledig voor dan krijg je dit soort successen. Wil niet zeggen dat het allemaal vanzelf gaat want Luke blijkt het best moeilijk te hebben als student. Sommige vakken zijn niet altijd even makkelijk maar ik ben ervan overtuigd dat hij zich ook daar doorheen slaat.
En voor onze Playerspool is dit natuurlijk ook een succes want het houdt in dat onze spelers daadwerkelijk bijdragen aan kampioenschappen. Hierdoor zullen Nederlandse spelers nog meer gevraagd worden en dat juichen wij uiteraard alleen maar toe.
Op de foto staat Luke in het midden met nummer 3
Hier ben ik toch wel erg blij om. Luke wilde erg graag (heeft 2 jaar meegedaan aan onze showcases) en als je iets graag wilt en je gaat er volledig voor dan krijg je dit soort successen. Wil niet zeggen dat het allemaal vanzelf gaat want Luke blijkt het best moeilijk te hebben als student. Sommige vakken zijn niet altijd even makkelijk maar ik ben ervan overtuigd dat hij zich ook daar doorheen slaat.
En voor onze Playerspool is dit natuurlijk ook een succes want het houdt in dat onze spelers daadwerkelijk bijdragen aan kampioenschappen. Hierdoor zullen Nederlandse spelers nog meer gevraagd worden en dat juichen wij uiteraard alleen maar toe.
Op de foto staat Luke in het midden met nummer 3
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivFY2FIODqBz9ufCgd_B1-WbxS_7EogErm_P5AfmajkK42cAxgZbo8IBh5YaeY47A2aGeGTizDpcyQ8nNGkL_ys4hqNzDIHOfc4hKoY1ghiIVYHfSmjF5bVkmDZoSZuHBjKdNnRQ8iTnXR/s400/CC+Tourney+Champs+(L).jpg)
woensdag 12 november 2008
Geert Slits Kampioen met University of Mobile
Erg leuk om te horen dat Geert Slits, die via The Playerspool naar Amerika is gegaan, kampioen is geworden van de Gulf Coast Athletic Conference. Geert speelt daar in het team van University of Mobile .
Lees meer..
Lees meer..
dinsdag 11 november 2008
Bavaria United
Gisteren, op uitnodiging van Bavaria, bij de start van de nieuwe voetbalcampagne geweest van Bavaria . De campagne is gericht op de amateurvoetbalclubs van Nederland. Hiervoor heeft Bavaria zelf een fictieve club opgericht namelijk Bavaria United. Zelf ben ik betrokken geweest bij de plannen en binnenkort hopen we in het kader van dit project met wat nieuws komen (hopelijk begin 2009).
De enorm door mij gewaardeerde Jan Reker deed het openingswoord in de business lounge van PSV. Vervolgens gingen alle mensen (voorzitters, bestuurders van zo'n 350 clubs) naar de business seats om een presentatie te zien van de nieuwe voorzitter van Bavaria United. Het was best leuk om te zien maar moet eerlijk zijn dat ik iets meer van de presentatie had verwacht. Maar ik denk dat het hele verhaal gewoon nog meer smoel moet krijgen. Mijn favoriete biertje blijft toch wel Bavaria.
De enorm door mij gewaardeerde Jan Reker deed het openingswoord in de business lounge van PSV. Vervolgens gingen alle mensen (voorzitters, bestuurders van zo'n 350 clubs) naar de business seats om een presentatie te zien van de nieuwe voorzitter van Bavaria United. Het was best leuk om te zien maar moet eerlijk zijn dat ik iets meer van de presentatie had verwacht. Maar ik denk dat het hele verhaal gewoon nog meer smoel moet krijgen. Mijn favoriete biertje blijft toch wel Bavaria.
vrijdag 7 november 2008
Guido's eerste volle werkweek
Het is nu vrijdag ochtend en ik ben bezig op kantoor om mijn eerste interview resultaten op papier te zeggen. Mijn eerste werk week zit er over een aantal uurtjes op. Nee dat is niet helemaal waar, want ook morgen zal weer in het teken staan van het houden van enkele interviews, het bezoeken van een academie en nog enkele andere activiteiten met betrekking op mijn onderzoek.
Ik zal beschrijven hoe deze week er voor mijn uit gezien heeft. Zondag ben ik op pad gegaan samen met Hector om te onderzoeken op wat voor niveau het Chinese voetbal nu eigenlijk werkelijk staat. Dus wat konden we nog beter doen, dan Beijing Guoan,“de” club Beijing en het Chinese profvoetbal uit de CSL (Chinese Super League, de eredivisie van China) te bezoeken. Ik werd afgezet bij het stadion, waar Hector mij op stond te wachten. Wat me direct op viel is het Chinese “aparte” gevoel met je ergens betrokken bij voelen. Ze hadden shirts op hun hoofd, duivelsoortjes met groene lichtjes (de kleur van de club is groen red.) trompetten in alle soorten en maten, vlaggen en tal van allerlei andere prularia bij zich om hun club aan te gaan moedigen. Op zich vrij normaal, maar het is de mate van verwachting die mij overviel. Normaal gesproken gedragen de meeste Beijingren, wat staat voor Chinese bevolking, zich heel onopvallend en is normaal doen al vreemd genoeg. Maar nu hadden ze het echt naar hun zin, volledig uitgedost met hun reeds genoemde prularia zaten de verschillende supporters groepen bij elkaar in een vak. Wat meteen het leuke tafereel opleverde dat het stadion waar zo’n 30.000 man in kan nu in vakjes opgedeeld was door een bezoekers aantal van +/- 8000 man. Allemaal zongen ze hun eigen lied, sprongen ze op een ander tempo en hadden ze verschillende woorden om de scheidsrechters en tegenstander te beledigen. Een leuke chaos, wat me toch wel warm hield in het ijskoude, onoverdekte stadion. Het was vaak ook veel leuker om naar te kijken dan de eigenlijke wedstrijd. Het niveau was, niet echt hoogstaand te noemen. Er was zo ontzettend veel balverlies, individualisme werd totaal niet benadrukt, de actie wordt niet gemaakt en voordat ze het idee hebben dat ze de bal al te lang bij zich hebben wordt hij meestal al ergens naar toe afgespeeld. Vaak naar voren, weinig breed, weinig doordacht en vaak heel vaak buiten het veld of in de voeten van de tegenstander. Er is totaal geen rust aan de bal en een heuse tactiek of aanvoerder die het spel bepaalt is er niet of soms ver te zoeken. Dat was jammer, want er liepen heus een paar spelers bij die zeker een eredivisie waardig niveau hadden. Maar deze gingen door zichzelf of door het team vaak totaal verloren in het spelbeeld. Werden niet of nauwelijks “goed” aangespeeld, hadden geen dragende spelers bij zich. En wanneer ze zich bevonden in de ultieme positie om aangespeeld te
worden, werd de bal meestal aan hun neus voorbij gedachteloos in het wilde weg geschoten. In de tussentijd stond het nog steeds 0-0 en werden er verschillende mensen uit het stadion gestuurd omdat ze “te veel” scheldwoorden hadden geroepen richting het veld. Deze mensen liepen gewillig mee en werden toegejuicht door hun eigen supporters die met de jas over het hoofd hun genegenheid toeriepen tot hen. Terug naar de wedstrijd, pas in de laatste tien minuten werd er een doelpunt gescoord
door Beijing Guoan, wat me tot dan toe ook echt opviel is dat het Chinese publiek zich zeer uitlaat over goede en mooie acties of verdedigende oplossingen. Iets wat in Nederlandse opzichten soms doodnormaal is, is hier werkelijk een kunst aldus de reactie van de toeschouwers. Tevens iets wat me in het oogsprong was het uitvak, wat hier het koosnaampje draagt “de vijand” zij hebben het ongelofelijke voor elkaar gekregen om 90 minuten lang, gedurende de hele wedstrijd en de rust op het ritme van hun meegereisde toeters te springen en liederen te zingen.
Uiteindelijk bleef de wedstrijd niet spannend en waren er zeer weinig kansen Beijing Guoan had voor de derde maal op rij gewonnen en het publiek was tevreden. Mijn vraag waarom er eigenlijk middenvelders waren opgesteld bleef dus onbeantwoord, evenals de vraag waarom het veld hier net als in de rest van de wereld 50 meter breed is gemaakt. Mensen lopen hier letterlijk naar de bal toe, in plaats van vrij. Een zekere tactiek, een dragende en verdelende speler, een tikkeltje snelheid en individualisme plus het daarbij soms behorende tikkeltje “voetbal arrogantie” zouden deze teams kunnen tillen tot een veel hoger niveau.
Ik ging naar huis, dinsdag zou een dag worden waardoor ik door stad zou trekken opzoek naar enkele universiteiten en voetbal courts. En enkele huishoudende dingen moest regelen.
Woensdag had ik afgesproken met Shine naar zijn oude Universiteitsteam het BIT te gaan kijken. Het BIT team is een Universiteits team dat op professioneel niveau voetbalt in de JIA A league, hetgeen te vergelijken is met de Eerste Divisie in Nederland. Dat is vrij uniek, en daarom worden ook alle wedstrijden live door Beijing TV uitgezonden. Opzoek naar enkele aansluitende connecties. En deze zijn gevonden, woensdag ben ik namelijk tijdens de wedstrijd in contact gekomen met een dame die speelde voor het Nationale Chinese team dat tweede werd op het WK van……na de verloren wedstrijd tegen de dames van U.S.A. ze zou aan het hoofd staan van een
dames voetbal academie hier in China. En dat is natuurlijk heel erg interessant om een keer te gaan bezoeken. Nummers en kaartjes werden uitgewisseld en een afspraak zal in de komende week gemaakt gaan worden. Ook legde ik mijn eerste contact met de coach van het BIT, die alleen wilde weten om het gesprek in vordering te zetten of de spelers die wij zouden sturen het niveau hier aan zouden kunnen. Met volle bevestiging antwoordde ik op zijn vraag. Waarna hij zeer enthousiast leek en het
gesprek met Shine voortzette in het Chinees. Waarop ik uiteindelijk te horen kreeg, dat ook deze coach vanaf nu zich ter beschikking stelde voor een interview om antwoord te gaan geven op al mijn vragen voor mijn stage onderzoek. Tevens heb ik de nummers gekregen van twee spelers die voor dit Universiteitsteam uitkomen, de afspraak werd meteen gemaakt voor de dag daarop. Tevens zijn we in contact gekomen met een aanknopingspunt om voetballers van het Beijing Guoan team te ontmoeten. Dit gaat heel interessant worden gezien de kennis op het professionele voetbalgebied qua
structuur voor mij en mijn collega’s nog vrij onbekend is.
Betreft de wedstrijd, deze was eigenlijk stukken beter om aan te zien dan de wedstrijd van zondag. Hier omdat het toch wel opvalt dat de voetballers van BIT meer met hun bij zich dragende intelligentie spelen, ze wonnen dan ook verdient met 3-1 en stelde zich veilig van degradatie. Dit maakte het spel toch een stuk aantrekkelijker (op sommige momenten) Het enige waar ze op te kort komen om op het hoogste niveau te spelen zijn dan ook de individuele kwaliteiten van de spelers zelf.
Donderdag was ik jarig en dit had ik dan ook op de woensdag op donderdagavond, om klokslag 12 uur gevierd met enkele vrienden die ik hier ontmoet had in de trendy club genaamd ‘China Doll’. Ik wilde het niet al te laat maken, want ik moest gewoon werken op mijn verjaardag gezien het een doordeweekse dag was en daarop ook mijn eerste interviews gepland zouden staan met de BIT voetballers. Ik was nieuwsgierig en een vrij enthousiast over hoe het zou gaan lopen. De jongens die ik zou gaan
ontmoeten zijn namelijk best grote namen in de Chinese, maar vooral ook in de Beijingse voetbalwereld. Het bleken uiteindelijk twee uiterst vriendelijke jongens die al mijn vragen zeer uitgebreid hebben beantwoord.
En daarmee zijn de eerste stappen in de goede richting gezet.
Ik zal beschrijven hoe deze week er voor mijn uit gezien heeft. Zondag ben ik op pad gegaan samen met Hector om te onderzoeken op wat voor niveau het Chinese voetbal nu eigenlijk werkelijk staat. Dus wat konden we nog beter doen, dan Beijing Guoan,“de” club Beijing en het Chinese profvoetbal uit de CSL (Chinese Super League, de eredivisie van China) te bezoeken. Ik werd afgezet bij het stadion, waar Hector mij op stond te wachten. Wat me direct op viel is het Chinese “aparte” gevoel met je ergens betrokken bij voelen. Ze hadden shirts op hun hoofd, duivelsoortjes met groene lichtjes (de kleur van de club is groen red.) trompetten in alle soorten en maten, vlaggen en tal van allerlei andere prularia bij zich om hun club aan te gaan moedigen. Op zich vrij normaal, maar het is de mate van verwachting die mij overviel. Normaal gesproken gedragen de meeste Beijingren, wat staat voor Chinese bevolking, zich heel onopvallend en is normaal doen al vreemd genoeg. Maar nu hadden ze het echt naar hun zin, volledig uitgedost met hun reeds genoemde prularia zaten de verschillende supporters groepen bij elkaar in een vak. Wat meteen het leuke tafereel opleverde dat het stadion waar zo’n 30.000 man in kan nu in vakjes opgedeeld was door een bezoekers aantal van +/- 8000 man. Allemaal zongen ze hun eigen lied, sprongen ze op een ander tempo en hadden ze verschillende woorden om de scheidsrechters en tegenstander te beledigen. Een leuke chaos, wat me toch wel warm hield in het ijskoude, onoverdekte stadion. Het was vaak ook veel leuker om naar te kijken dan de eigenlijke wedstrijd. Het niveau was, niet echt hoogstaand te noemen. Er was zo ontzettend veel balverlies, individualisme werd totaal niet benadrukt, de actie wordt niet gemaakt en voordat ze het idee hebben dat ze de bal al te lang bij zich hebben wordt hij meestal al ergens naar toe afgespeeld. Vaak naar voren, weinig breed, weinig doordacht en vaak heel vaak buiten het veld of in de voeten van de tegenstander. Er is totaal geen rust aan de bal en een heuse tactiek of aanvoerder die het spel bepaalt is er niet of soms ver te zoeken. Dat was jammer, want er liepen heus een paar spelers bij die zeker een eredivisie waardig niveau hadden. Maar deze gingen door zichzelf of door het team vaak totaal verloren in het spelbeeld. Werden niet of nauwelijks “goed” aangespeeld, hadden geen dragende spelers bij zich. En wanneer ze zich bevonden in de ultieme positie om aangespeeld te
worden, werd de bal meestal aan hun neus voorbij gedachteloos in het wilde weg geschoten. In de tussentijd stond het nog steeds 0-0 en werden er verschillende mensen uit het stadion gestuurd omdat ze “te veel” scheldwoorden hadden geroepen richting het veld. Deze mensen liepen gewillig mee en werden toegejuicht door hun eigen supporters die met de jas over het hoofd hun genegenheid toeriepen tot hen. Terug naar de wedstrijd, pas in de laatste tien minuten werd er een doelpunt gescoord
door Beijing Guoan, wat me tot dan toe ook echt opviel is dat het Chinese publiek zich zeer uitlaat over goede en mooie acties of verdedigende oplossingen. Iets wat in Nederlandse opzichten soms doodnormaal is, is hier werkelijk een kunst aldus de reactie van de toeschouwers. Tevens iets wat me in het oogsprong was het uitvak, wat hier het koosnaampje draagt “de vijand” zij hebben het ongelofelijke voor elkaar gekregen om 90 minuten lang, gedurende de hele wedstrijd en de rust op het ritme van hun meegereisde toeters te springen en liederen te zingen.
Uiteindelijk bleef de wedstrijd niet spannend en waren er zeer weinig kansen Beijing Guoan had voor de derde maal op rij gewonnen en het publiek was tevreden. Mijn vraag waarom er eigenlijk middenvelders waren opgesteld bleef dus onbeantwoord, evenals de vraag waarom het veld hier net als in de rest van de wereld 50 meter breed is gemaakt. Mensen lopen hier letterlijk naar de bal toe, in plaats van vrij. Een zekere tactiek, een dragende en verdelende speler, een tikkeltje snelheid en individualisme plus het daarbij soms behorende tikkeltje “voetbal arrogantie” zouden deze teams kunnen tillen tot een veel hoger niveau.
Ik ging naar huis, dinsdag zou een dag worden waardoor ik door stad zou trekken opzoek naar enkele universiteiten en voetbal courts. En enkele huishoudende dingen moest regelen.
Woensdag had ik afgesproken met Shine naar zijn oude Universiteitsteam het BIT te gaan kijken. Het BIT team is een Universiteits team dat op professioneel niveau voetbalt in de JIA A league, hetgeen te vergelijken is met de Eerste Divisie in Nederland. Dat is vrij uniek, en daarom worden ook alle wedstrijden live door Beijing TV uitgezonden. Opzoek naar enkele aansluitende connecties. En deze zijn gevonden, woensdag ben ik namelijk tijdens de wedstrijd in contact gekomen met een dame die speelde voor het Nationale Chinese team dat tweede werd op het WK van……na de verloren wedstrijd tegen de dames van U.S.A. ze zou aan het hoofd staan van een
dames voetbal academie hier in China. En dat is natuurlijk heel erg interessant om een keer te gaan bezoeken. Nummers en kaartjes werden uitgewisseld en een afspraak zal in de komende week gemaakt gaan worden. Ook legde ik mijn eerste contact met de coach van het BIT, die alleen wilde weten om het gesprek in vordering te zetten of de spelers die wij zouden sturen het niveau hier aan zouden kunnen. Met volle bevestiging antwoordde ik op zijn vraag. Waarna hij zeer enthousiast leek en het
gesprek met Shine voortzette in het Chinees. Waarop ik uiteindelijk te horen kreeg, dat ook deze coach vanaf nu zich ter beschikking stelde voor een interview om antwoord te gaan geven op al mijn vragen voor mijn stage onderzoek. Tevens heb ik de nummers gekregen van twee spelers die voor dit Universiteitsteam uitkomen, de afspraak werd meteen gemaakt voor de dag daarop. Tevens zijn we in contact gekomen met een aanknopingspunt om voetballers van het Beijing Guoan team te ontmoeten. Dit gaat heel interessant worden gezien de kennis op het professionele voetbalgebied qua
structuur voor mij en mijn collega’s nog vrij onbekend is.
Betreft de wedstrijd, deze was eigenlijk stukken beter om aan te zien dan de wedstrijd van zondag. Hier omdat het toch wel opvalt dat de voetballers van BIT meer met hun bij zich dragende intelligentie spelen, ze wonnen dan ook verdient met 3-1 en stelde zich veilig van degradatie. Dit maakte het spel toch een stuk aantrekkelijker (op sommige momenten) Het enige waar ze op te kort komen om op het hoogste niveau te spelen zijn dan ook de individuele kwaliteiten van de spelers zelf.
Donderdag was ik jarig en dit had ik dan ook op de woensdag op donderdagavond, om klokslag 12 uur gevierd met enkele vrienden die ik hier ontmoet had in de trendy club genaamd ‘China Doll’. Ik wilde het niet al te laat maken, want ik moest gewoon werken op mijn verjaardag gezien het een doordeweekse dag was en daarop ook mijn eerste interviews gepland zouden staan met de BIT voetballers. Ik was nieuwsgierig en een vrij enthousiast over hoe het zou gaan lopen. De jongens die ik zou gaan
ontmoeten zijn namelijk best grote namen in de Chinese, maar vooral ook in de Beijingse voetbalwereld. Het bleken uiteindelijk twee uiterst vriendelijke jongens die al mijn vragen zeer uitgebreid hebben beantwoord.
En daarmee zijn de eerste stappen in de goede richting gezet.
woensdag 5 november 2008
Spanning in Chinese Jia League
Enorme spanning in Jia League in China. Wij willen natuurlijk erg graag dat BIT (Beijing Institute of Technology) in deze league blijft. Dit omdat we met een aantal spelers in gesprek zijn om daar te gaan spelen vanaf volgend seizoen. Deze week overigens is onze samenwerking met BIT weer in de media terecht gekomen. Men geeft aan dat het volgend jaar allemaal beter zal gaan dankzij de samenwerking met ons. Altijd lekker als er een beetje druk op wordt gelegd.
Met nog 2 wedstrijden te gaan is dit de stand onderin:
7 Yanbian 27
8 Nanjing 26
9 Sichuan 26
10 Beijing H 25
11 Yantai 24
12 BIT 24
13 Wuxi 23
In laatste 3 wedstrijden heeft BIT 7 punten gehaald dus dan weet je gelijk hoe penibel de situatie was en nog steeds is. Ze spelen nog 2 wedstrijden terwijl de concurrentie nog maar 1 wedstrijd te gaan heeft. As zaterdag speelt BIT tegen Yantai. Met winst zijn ze veilig maar mocht Wuxi verliezen dan zijn ze sowieso veilig.
Met nog 2 wedstrijden te gaan is dit de stand onderin:
7 Yanbian 27
8 Nanjing 26
9 Sichuan 26
10 Beijing H 25
11 Yantai 24
12 BIT 24
13 Wuxi 23
In laatste 3 wedstrijden heeft BIT 7 punten gehaald dus dan weet je gelijk hoe penibel de situatie was en nog steeds is. Ze spelen nog 2 wedstrijden terwijl de concurrentie nog maar 1 wedstrijd te gaan heeft. As zaterdag speelt BIT tegen Yantai. Met winst zijn ze veilig maar mocht Wuxi verliezen dan zijn ze sowieso veilig.
zondag 2 november 2008
Guido's stage in Beijing China (part 1)
Allereerst zal ik me even voor gaan stellen. Ik ben Guido van Sprundel, 21 jaar en geboren in Etten-Leur. Ik studeer aan de Fontys Economische Hogeschool op de afdeling SPECO, ofwel sportmarketing. Deze studie ben ik gaan volgen nadat ik mijn gymnasium diploma had behaald op Middelbare school de KSE. Tevens heb ik Mandarijn gestudeerd in de stad Guilin op de GXNU Universiteit.
Momenteel ben ik woonachtig in Beijing. Omdat ik stage loop voor het bedrijf Trainingtrips B.V.
Nadat ik benaderd was door Ad Mouwen, of ik eventueel geen interesse had in een nieuwe uitdaging was ik eigenlijk direct enthousiast. Ad benaderde mij namelijk met de vraag of ik voor zijn bedrijf de voetbalmartk in China wilde gaan analyseren. Hij vertelde daarbij over de kwaliteiten van zijn bedrijf, de manier van werken en de frisse wind die er door heen waait die er steeds weer voor zorgt dat men in een zeer strakke crescendo lijn hun jaarlijkse resultaten bewerkstelligen. Trainingtrips B.V. was toe aan het verleggen van hun afzet gebied en ze hadden het nieuwe concept "The
Playerspool" in handen om een nieuwe markt te gaan betreden. Zoals ik ooit dacht, dachten zij dus ook. China wordt de nieuwe wereldmarkt en wat is er dan nog interessanter dan deze markt te gaan betreden met een nieuw concept als The Playerspool.
Ik was pas net terug uit Guilin waar ik Mandarijn had gestudeerd, toen Ad mij dit voorstel voorlegde. Ik heb er nooit een seconde aan getwijfeld en ben direct akkoord gegaan. Het was als de ideale droom voor mij om mijn studie sportmarketing met mijn interesses in voetbal en China te gaan combineren. Na een aantal gesprekken ben ik toen aangenomen als stagiair,met zoals gezegd het doel de Chinese voetbalmarkt te gaan analyseren om de slagingskansen van The Playerspool in kaart te brengen.
Twee maanden na mijn gesprek ben ik vertrokken naar Beijing. Waar Jeroen Gosgens voor mij de eerste contacten had geregeld om een houvast te krijgen door onder andere een potentieel samenwerkingsverband op te zetten met het jonge en ambitieuze bedrijf Chinasportstours. Welke geleidt wordt door de ex-profvoetballer Shine. Zoals jullie hebben kunnen lezen in de blogspot, heeft Jeroen hier een zeer goed gevoel aan over gehouden en bestond er geen enige twijfel dat ik dat ook zou gaan ondervinden.
Dat Jeroen hier volledig gelijk in had bleek al snel. Na een prima vlucht te hebben gehad werd ik opgevangen door mijn nieuwe vriend en gids Hector. Deze jongen is even oud als ik en beschikt over een merkwaardig goed Engels vocabulaire. Is zeer beschaafd, enorm begaan en daarnaast ook nog eens hip en vriendelijk in de omgang. Ik voelde me gelijk op mijn gemak in deze nieuwe wereldstad door de voortreffelijke begeleiding die ik door hem en later ook door Shine kreeg in mijn eerste week in Beijing. Ze hadden een voortreffelijk appartement geregeld en ik kreeg een bureau aan het raam, op de afdeling van Chinasportstour s in een reusachtige moderne
wolkenkrabber midden in het zakendistrict Chaoyang, toegewezen.
Momenteel is de kennismaking achter de rug en vanaf Maandag zal ik pas echt van start gaan. Via deze blogspot zal ik jullie op de hoogte houden van mijn ontwikkelingen op zowel formeel als informeel gebied.
Groetjes Guido
Momenteel ben ik woonachtig in Beijing. Omdat ik stage loop voor het bedrijf Trainingtrips B.V.
Nadat ik benaderd was door Ad Mouwen, of ik eventueel geen interesse had in een nieuwe uitdaging was ik eigenlijk direct enthousiast. Ad benaderde mij namelijk met de vraag of ik voor zijn bedrijf de voetbalmartk in China wilde gaan analyseren. Hij vertelde daarbij over de kwaliteiten van zijn bedrijf, de manier van werken en de frisse wind die er door heen waait die er steeds weer voor zorgt dat men in een zeer strakke crescendo lijn hun jaarlijkse resultaten bewerkstelligen. Trainingtrips B.V. was toe aan het verleggen van hun afzet gebied en ze hadden het nieuwe concept "The
Playerspool" in handen om een nieuwe markt te gaan betreden. Zoals ik ooit dacht, dachten zij dus ook. China wordt de nieuwe wereldmarkt en wat is er dan nog interessanter dan deze markt te gaan betreden met een nieuw concept als The Playerspool.
Ik was pas net terug uit Guilin waar ik Mandarijn had gestudeerd, toen Ad mij dit voorstel voorlegde. Ik heb er nooit een seconde aan getwijfeld en ben direct akkoord gegaan. Het was als de ideale droom voor mij om mijn studie sportmarketing met mijn interesses in voetbal en China te gaan combineren. Na een aantal gesprekken ben ik toen aangenomen als stagiair,met zoals gezegd het doel de Chinese voetbalmarkt te gaan analyseren om de slagingskansen van The Playerspool in kaart te brengen.
Twee maanden na mijn gesprek ben ik vertrokken naar Beijing. Waar Jeroen Gosgens voor mij de eerste contacten had geregeld om een houvast te krijgen door onder andere een potentieel samenwerkingsverband op te zetten met het jonge en ambitieuze bedrijf Chinasportstours. Welke geleidt wordt door de ex-profvoetballer Shine. Zoals jullie hebben kunnen lezen in de blogspot, heeft Jeroen hier een zeer goed gevoel aan over gehouden en bestond er geen enige twijfel dat ik dat ook zou gaan ondervinden.
Dat Jeroen hier volledig gelijk in had bleek al snel. Na een prima vlucht te hebben gehad werd ik opgevangen door mijn nieuwe vriend en gids Hector. Deze jongen is even oud als ik en beschikt over een merkwaardig goed Engels vocabulaire. Is zeer beschaafd, enorm begaan en daarnaast ook nog eens hip en vriendelijk in de omgang. Ik voelde me gelijk op mijn gemak in deze nieuwe wereldstad door de voortreffelijke begeleiding die ik door hem en later ook door Shine kreeg in mijn eerste week in Beijing. Ze hadden een voortreffelijk appartement geregeld en ik kreeg een bureau aan het raam, op de afdeling van Chinasportstour s in een reusachtige moderne
wolkenkrabber midden in het zakendistrict Chaoyang, toegewezen.
Momenteel is de kennismaking achter de rug en vanaf Maandag zal ik pas echt van start gaan. Via deze blogspot zal ik jullie op de hoogte houden van mijn ontwikkelingen op zowel formeel als informeel gebied.
Groetjes Guido
Abonneren op:
Posts (Atom)