Gisteren is dan eindelijk het avontuur begonnen. Raphael, Ferry, Axel en ik zelf naar Zuid Korea.
Op trainingskamp met het voetbalteam van de BIT (Beijing Institute of Technology). We zijn vertrokken vanuit Dusseldorf alwaar de ouders emotioneel afscheid namen van de jongens. Mij viel het op dat alle drie de jongens erg relaxed en nuchter aan de reis begonnen. Ook zag ik dat het tussen de jongens onderling al snel klikte. Niet onbelangrijk met een lang verblijf in China in het vooruitzicht. Om 11.45 uur vertrokken we naar Helsinki om daar over te stappen voor de lange vlucht naar Zuid Korea. Helaas hadden we daar een uurtje vertraging zodat we uiteindelijk om 1830 uur vanuit Helsinki naar Seoul vertrokken. Hier kwamen we locale tijd om 1020 uur aan. Vervolgens moesten we met de bus naar Kimpo Airport voor de binnenlandse vlucht naar Busan in het zuiden van Zuid Korea. Met Jin Air vlogen we om 1330 uur naar Busan en Jin Air is echt de meest casual airline maatschappij waar ik ooit mee gevlogen ben. Piloten met colbertje met spijkerbroek eronder en cabinepersoneel ook spijkerbroek, all stars eronder en een petje op.. Verder was het een zeer bijzondere gewaarwording dat er in totaal maar 12 passagiers aan boord waren (boeing 737).
En dat men met een dienblad rond ging met drankjes was ook redelijk casual… Nu weet ik niet of de lage bezetting iets te maken heeft met de vrijblijvendheid van deze airline of met de bestemming busan. Maar goed...
Vanaf het vliegveld zijn we direct vertrokken naar Chongwan. Deze stad ligt op een half uur rijden van Busan. BIT speelde op dat moment tegen een Koreaans team. Goed voor de jongens om het niveau alvast te aanschouwen. We waren er allemaal over eens dat het technisch niveau zeer behoorlijk was, het rondspelen van de bal zag er dan ook prima uit. Echter zodra men wat meer naar voren moest gaan voetballen werd het al wat moeilijker. Ook het systeem zag er tactisch niet al te best uit zodat men op de beslissende plekken/momenten in het veld mensen tekort had. Goed dus om te zien. Schrikken was het wel toen we hoorden dat er de komende 16 dagen 15 wedstrijden gespeeld worden. BIT is hier dan ook met ruim genoeg spelers (2 teams) en iedereen zal dan ook genoeg aan bod komen. Getraind zal er nauwelijks worden. Competitie begint ook pas eind maart en volgens de BIT filosofie kan en zal er nog genoeg getraind worden.
Na de wedstrijd, die overigens verloren werd, gingen we met de bus eerst naar het hotel waar het team verbleef. Ik had voorgesteld om de Chinese teamgenoten die de Engelse taal machtig waren te koppelen aan “onze” jongens. Soort van buddy’s. Dit zal de integratie binnen de groep en de taalontwikkeling alleen maar versnellen. Dit vond de coach ook een prima idee.
Vervolgens waren Shine en ik uitgenodigd voor een etentje met verschillende hoge functionarissen uit de stad Chongwan en met de Chinese BIT delegatie (president van de BIT was er ook bij evenals de coaches). Ik had inmiddels 24 uur niet geslapen, wilde eigenlijk eerst liever naar mijn hotel om te douchen en om te kleden maar daar was blijkbaar geen tijd voor omdat ze ons verwachten. In een privé ruimte van het restaurant zaten aan een lange tafel zo’n 15 personen en na de officiële ontvangst en wat bedankjes en zegjes over en weer konden we starten met het diner. Hier werd mij snel duidelijk hoe de Aziatische manier van zakendoen in elkaar steekt. Er moet vooral heel veel en heel snel gedronken worden. Aangezien ik nu bijna 30 uur wakker was had ik mij voorgenomen hier maar mondjesmaat aan mee te doen. Het was erg grappig om te zien dat zo goed als iedereen zienderogen dronken werd en in een redelijk kort tijdsbestek. Telkens maar inschenken voor elkaar en proosten. Ik ben natuurlijk niet de flauwste en deed zo af en toe ook mee. Maar heb zelden in zo’n korte tijd mannen tussen de 45 en 60 jaar zo snel dronken zien worden. Het hoort erbij want je laat namelijk zien dat je jezelf kunt laten gaan in het bijzijn van anderen en dat is een belangrijk aspect binnen het zakendoen in Azië. Dus was uiteindelijk een dolle boel en ondanks de taal barrière verstonden we elkaar steeds beter….. (naast Shine sprak maar 1 persoon ook een beetje engels). Morgen heb ik dan ook verschillende afspraken staan. Nu nog even kijken waar we het over gaan hebben..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten